
Son günlerde kiminle konuşsam mutlaka konu sınavlara giriyor. Kimi açıköğretim, kimi lise, kimi üniversite, kimi yükseklisans... Ya da vizeler, finaller. Bizim zamanımızda (Sevgili büyüklerim dikkatinizi çekerim "bizim zamanımızda" diyebilecek yaşa gelmişim; yüzünüzdeki gülümsemeyi görebiliyorum!) bu kadar yoktu sınav. Ama yine de bize çok gelirdi. Ve zor. Ve bunaltıcı. En kötü yanı da ergenlik (tabii o zaman o dönemin ergenlik olduğunu bilmiyorduk; sadece yaşıyorduk) dönemine denk gelmesi. Kendini tanıma kavgaları; hem kendinle, hem ailenle ama asla arkadaşlarınla değil:).
Kısacası aklıma fena takıldı. Keşke bunun bir çözümü olsa. Neyse ki içim biraz rahat çünkü ailemizde zeka genleri oldukça kaliteli (maşallah). Herşey not değil tabii ki; ama yine de gelecekte kapıları kendi elinle açmana yardımcı oluyor.
Benden minik bir tavsiye: Çalışırken öğrenmeye bakın ve mutlaka bundan zevk alın. Çok bunaldığınız o anlar varya; o anlarda (zor olsa da) herşeyi sadece kendiniz için yaptığınızı kendinize hatırlatın.
Hayata dair tüm sınavlar için herkese başarılar diliyorum