Yüksek sesle söylemekte oldukça zorlandığım bir olay geldi başıma (Ne kadar zorlandığıma Melis tanık olmuştur; ona danışabilirsiniz). Üzülerek söylüyorum ki kuzeniniz artık üniversitede öğretim görevlisi adayı oalrak görev yapamayacak. YÖK, 2008 yılının Ağustos ayında ben ve benim durumumdaki binlerce doktora öğrencisinin kariyerlerine farklı bir yön çizdi. Doktoram devam ediyor. Üniversitedeki odamın kapısında hala adım yazıyor. Boş masam ve çöp kovam, ama en çok da aklım hala okulda. Durum böyle olunca buzağılarımla olan doktora tezimi de değiştirmek zorunda kaldım. Çok üzgünüm. Akıbetim belli değil. Kendimi paslanmaz çelik kablo kanalı işine verdim (Gerpa A.Ş.)!!! Umutsuzluğa kapılıp bunalıma doğru gidiyordum ki sanırım ucuz atlattım. Şu günlerde doktora tezimin yeni konusunu belirlemeye çalışıyorum, iş arıyorum, Ağustostan bu yana edindiğim üzüntü kilolarından ve yüzümdeki sevimsiz bıkkın ifadeden kurtulmaya çalışıyorum. Bu dönemde bencillik edip sizleri ihmal ettim. Ama dün (5. Mart.2009) bir büyüğümün cümleleri, unuttuğum bazı değerleri hatırlattı. Dilek Akçin' in hayatından haberleri okudunuz. Güncel haberlerle yeniden karşınızda olacağım. Herkese güzel an'lar diliyorum.