Kuzenler,
Tüm kuzenler, eşleri ve çocuklarına ait vesikalık ya da benzeri resimleri topluyoruz.
Aklımıza gelen fikir şöyle,
Toplanan resimleri tek bir resim haline getirip blog sayfamızda yayınlayacağız. Başka fikirler de bekliyoruz.Resimleri gönderme adresleri;
NOT: 30.Nisan.2009 tarihine kadar resim göndermeyen üyelerimizin bizde var olan resimleri kullanılacaktır. Saygılar ve Sevgilerimizle
11 yorum:
Ayrıca blogumuzdaki slayt gösterisine katmak için de fotoğraflar bekliyoruz.. Fotoğraflarımızı çoğaltalımmmm
Kuzencim sana da sanki sadece ikimiz varız gibi geliyor mu:)
Telefonla da konuşabiliriz bunu ama o zaman üçüncü bir kişi varmış gibi olmuyor.Bunun tadı başka:)
Evet telefonda böyle olmaz... Hem böyle daha bir sosyal hissediyorum kendimi, ikimiz konuşuyor olsak da :D Offff, bir de cevap gelse, düşünsene!.. ;D
siz genede devam edin aile gerçekten çok önemli sizi ve tüm ailemi seviyorum
suat talun
Kuzenler grubu basta bana da cok guzel bir fikir gibi gelmisti ama beni gitgide rahatsiz eden ne biliyor musunuz? Blogu okuyup fotograf, haber, yorum yollayarak sosyal hissetsek de aslinda gitgide asosyallesiyoruz ve gercek hayatta daha az paylasiyoruz. Gecen Dilek'in nazar boncuklu gonderisini okuyunca acaba kendimizi mi kandiriyoruz diye dusundum. Surekli sevgi, aile, paylasmak gibi kavramlari kullaniyoruz ama ayni sehirdekiler bile birbirlerini gormek, ziyaret etmek ya da en azindan sesini duymak icin ne kadar caba sarfediyor ya da birbirlerinin ne yaptigini/nasil oldugunu ne kadar merak ediyor? Ben bu nedenle telefon ya da mail ile toplu gonderilen otomatik yilbasi, bayram vs tebriklerine ya da ayni sehirdeki arkadasimin facebook davetlerine de pek itibar etmiyorum dogrusu. Bu nedenle bir cok arkadasimla iletisimim koptu ama olsun kalan bir kac gercek arkadas yetiyor. Sevgiyle kalin..
Teknolojik ortam giderek hepimizi daha farklı şekilde asosyal yapıyor.Katılıyorum Ayşenur Abla sana. Yine de belki böylece giderek daha da hatır soran bir aile oluruz.Hem blog sayfamızın haberleşme sıklığı da giderek artıyor. Siz büyükler de pes ederse hiç yapamayız. Zaten blogumuzun en aktif kuzenleri sizlersiniz. İki ayda bir bir şehirde buluşmayı denesek çok daha zor olur. Ama neden olmasın!Olucak olucak. Ben inanıyorum. Çok samimi olarak söylemem gerekirse burada birkaç kelime de olsa yazınca çok mutlu oluyorum. Mesela bir misafirimiz bile yorumda bulunmuş bulunmuş-Suat Dayım- Demek ki hareketleniyoruz.Ne güzel:) Öpüyorum herkesi.
Buraya iki satır bile yazamıyorum belki ama inanın posta kutuma yazılarınız geldiğinde öyle mutlu oluyorum ki. Tabii bazen üzülüyorum da... Dilek'in kariyeri ile ilgili yaşadıkları, bu gelişmelerin onu derinden etkilemesi beni de çok üzdü.
Kendi tercihimle geldiğim İzmir'de yaşadığım yalnızlığı, sizin yazılarınızı okuyunca birazcık olsun unutuyorum. Kendimi o kadar da yalnız hissetmiyorum sayenizde.
Sevgili Dilek ve Aslı siz diyaloga devam edin, hatta monolog olsa bile devam edin. Sizi okuyanlar var:)
"olucak olucak" yazmışım.Kusura bakmayın."Olacak Olacak" olarak düzeltmeyi denedim.Bulamadım yolunu.
Insallah Dilek'cim, umarim dusundugun gibi olur..sevgiler..
Selçuk Abicim,sakın ama sakın kendini yalnız hissetme...Yalnızlık etrafında derdini, tasanı,mutluluğunu paylaşacak hiç kimseyi bulamayınca,onlarca şey yaşarken umursanmayınca olur.Belki hiç birimiz her an birbirimizin yanında olamayız,sırtımızı sıvazlayarak desteğimizi hissettiremeyiz ama en azından "paylaşmaya" ve en basit iletişime bile önem verdiğimiz sürece içimizi ısıtabiliriz..Dediğin gibi yorumları haber veren maillerle bile...Yani blogumuz hiç yoktan iyidir,burdaki iletişimimizi koparmayalım diyorum ben;)
Not: Batuyu ve sizi çok özledimmmm, yeni fotoğraf istiyorummmm
birşeyler yazın
Ozan can
Yorum Gönder